هوایی یک هواپیمای سبک یا حتی فوق‌سبک بوده و می‌تواند با حداقل ظرفیت ممکن، نظیر چیزی در حدود ظرفیت یک یا اتوبوس معمولی، در مسیرهای کوتاه جا‌به‌جا شود.

هواپیماهای معمولیِ موجود در ناوگان هوایی کشور، به دلیل وجود برخی محدودیت‌ها در هر فرودگاهی امکان نشست و برخاست ندارند. این در حالی است که هوایی، با ابعاد و وزن کم و قابلیت کنترل بالا، می‌تواند در بسیاری از فرودگاه‌های کوچک نشست و برخاست کند.

داشتن موتورهای جت و وزن کم، باعث بالا‌رفتن سرعت ایر‌تاکسی ها شده است. تاکسی هوایی می‌تواند در مسیرهای طولانی، صرفه‌جویی در زمان را به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مزایای خود معرفی کند.

مهم‌ترین عامل در میزان مصرف سوخت یک هواپیما، وزن و نوع موتور آن است. با‌توجه‌به ویژگی‌های ایر‌تاکسی، مصرف سوخت آن در مقایسه با یک هواپیمای معمولی، بسیار پایین است.

ایران با داشتن حدود ۳۱۹ فرودگاه شامل فرودگاه‌های نظامی و غیر‌نظامی، رتبۀ بیست‌و‌دوم جهان را از نظر تعداد فرودگاه به خود اختصاص داده است.

کشورمان از این نظر، بر بسیاری از کشورهای جهان، مانند ایتالیا، سوئیس، ترکیه، عربستان، نروژ و حتی ژاپن برتری دارد و برای‌مثال، دو برابر کشوری مانند اسپانیا فرودگاه دارد.

همین موضوع، به‌عنوان مهم‌ترین عامل، بستر استفاده از ایر‌تاکسی را در ایران فراهم می‌کند. همچنین با‌توجه‌به ویژگی‌های مورد‌نیاز هواپیمای ایر‌تاکسی، هواپیماهای ATR ایتالیایی فرانسوی و هواپیماهای امبرائر برزیلی که هر دو توسط ایران خریداری شده‌اند، قابلیت بدل‌شدن به ایرتاکسی را دارند.

موضوع دیگری که استفاده از تاکسی هوایی را برای خطوط هوایی ایران مقرون‌به‌صرفه می‌کند، عدم امکان نشست و برخاست بسیاری از هواپیماهای ایرانی در فرودگاه‌های واقع در مناطق محروم کشور است.

وضعیت باند پرواز در بسیاری از فرودگاه‌های این مناطق، مناسب نیست و حتی برخی از باندها خاکی هستند.

به نظر می‌رسد یکی از مهم‌ترین محاسن راه‌اندازی خطوط ایرتاکسی در ایران، سوق‌دادن صنعت هوانوردی به‌سمت مناطق محروم کشور باشد.